زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اصحاب صفه (قرآن)





از گروه‌هایی که در آیات قرآن به آنان اشاره شده، «اصحاب صفه» است.


۱ - معرفی اصحاب صفّه



اصحاب صفّه، گروهى از صحابه تنگدست پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بودند كه در شهر مدینه مسكن و عشيره‌اى نداشتند؛ زيرا بيش‌تر آن‌ها از مهاجران بودند و به اين جهت كه درسايبان و مكانى سقف‌دار از مسجد النّبی به نام صفّه سكونت يافته بودند، اصحاب صفّه ناميده مى‌شدند.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى وصفى مانند: «الّذين يدعون ربّهم» و «للفقراء الّذين أحصروا» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آبرومندی اصحاب صفه (قرآن)، اخلاص اصحاب صفه (قرآن)، استهزای اصحاب صفه (قرآن)، اشراف و اصحاب صفه (قرآن)، اصحاب صفه و تکدی‌گری (قرآن)، انفاق به اصحاب صفه (قرآن)، جهاد اصحاب صفه (قرآن)، سیمای اصحاب صفه (قرآن)، شکر اصحاب صفه (قرآن)، طرد اصحاب صفه (قرآن)، عبادت اصحاب صفه (قرآن)، عزت نفس اصحاب صفه (قرآن)، فقر اصحاب صفه (قرآن)، محمد و اصحاب صفه (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع‌ البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲، ص‌۶۶۶‌.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع‌ البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۲، ص‌۶۶۶‌.    
۳. آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج‌۲، ص‌۷۶.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۴۳۲، برگرفته از مقاله «اصحاب صفه».    


رده‌های این صفحه : اصحاب صفه | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.